In de eerste ronde kwam Ellen al alleen te zitten op een derde plek achter het kopduo Cant-Verdonschot. Na een foutloze wedstrijd behield ze zonder al te veel problemen haar stek en veroverde zo een vierde medaille.
‘Ik heb gevochten voor wat ik waard ben’, vertelde ze achteraf. ‘Die derde plaats is een eerlijke uitslag vandaag. De eerste twee waren simpelweg sterker. In de eerste zandstrook waren ze er al vandoor en was ik niet mee. Uiteindelijk mag ik blij zijn met die bronzen medaille.’
Jolien kende pech in Oostende. Na het startschot schoot ze uit haar klikpedaal en daarna ging ze ook nog twee keer tegen het West-Vlaamse zand. Ze werd uiteindelijk vierde. ‘Daar mag ik niet tevreden mee zijn’, was ze na afloop hard.
‘Ik val twee keer op krek dezelfde plek. Frustrerend, maar toegegeven: ik deed iets te geweldig. Ik was bezig aan een inhaalrace en wilde opschuiven. Die valpartijen kropen wel in het hoofd. En dan maak je nog domme foutjes. Nochtans had ik genoeg power in de lange rechten stukken. Op naar de volgende wedstrijden dan maar.’
